Naukowcy z uniwersytetów w Cambridge, Oxfordzie, Londynie i innych europejskich ośrodków postanowili sprawdzić, jak wiele zgonów udałoby się uniknąć, gdyby osoby nieaktywne fizycznie stały się bardziej... aktywne. Wyniki statystyk medycznych porównali z zestawieniem ryzyka śmiertelności, jakie uległoby zmniejszeniu, gdyby ludzie otyli schudli.

W doświadczeniu przeanalizowano dane 334 161 mężczyzn i kobiet. Badani byli obserwowani przez okres średnio 12 lat. Naukowcy przeanalizowali ich poziom aktywności fizycznej, wskaźnik masy ciała (BMI) oraz obwód talii, odnotowując każdy zgon i jego przyczyny.

Obliczono, że wzrost poziomu aktywności wszystkich Europejczyków mógłby obniżyć poziom śmiertelności o ponad 7%. Dla porównania wyeliminowanie otyłości, bez zwiększania ruchu, dałoby spadek śmiertelności rzędu niecałych 4%.

Wyniki te potwierdzają liczby zgonów. W roku 2008 około 676 000 zgonów było spowodowanych brakiem aktywności fizycznej, natomiast blisko 337 000 zgonów wiązało się z chorobą znaną jako otyłość.

Badanie wykazało również, że wśród osób nieaktywnych fizycznie nawet niewielkie zwiększenie aktywności może dać spore korzyści. Okazało się, że ryzyko przedwczesnej śmierci było mniejsze o 16 – 30% u osób umiarkowanie aktywnych, niezależnie od ich BMI i obwodu talii. Co więcej, ryzyko przedwczesnej śmierci malało wraz ze wzrostem poziomu aktywności fizycznej danego osobnika.

Niezależnie od poziomu aktywności fizycznej nie należy jednak ignorować otyłości. Otyłość jest czynnikiem ryzyka chorób takich, jak cukrzyca typu 2 i chorób układu krążenia. Szczęśliwie aktywność fizyczna i utrata wagi idą ze sobą w parze.

Sama aktywność może nie być jednak wystarczająca. Stąd też równie ważna jest prawidłowa dieta. Połączenie obu czynników pozwala natomiast utrzymać zdrowie i świetny wygląd. Niewątpliwie jednak do zwiększania aktywności fizycznej powinni być zachęcani wszyscy bez względu na masę ciała.

2015-02-03