Dyssomnie

Mnogość zaburzeń snu powoduje, że należy je bardzo dokładnie klasyfikować i diagnozować. Wyjaśniamy podstawowe różnice między pierwotną bezsennością, hipersomnią, zaburzeniami dobowymi rytmu snu i czuwania oraz narkolepsję. Poznaj popularne dyssomnie.

Zaburzenia snu bywają niebezpieczne dla zdrowia naszego organizmu. Wprowadzają chaos w codzienne funkcjonowanie na poziomie fizycznym, umysłowym i emocjonalnym człowieka. Zaburzenia snu mogą obejmować długość snu oraz jego jakość.
 
Dyssomnie to zaburzenia snu, które obejmują nieprawidłową ilość, jakość oraz czas trwania snu. Dyssomnie to pierwotna bezsenność i hipersomnia, zaburzenia rytmów dobowych, narkolepsja, jak też zaburzenia snu dotyczące nocnej dysfunkcji oddechowej.

Bezsenność ma miejsce wówczas, kiedy sądzimy, że mamy dobre warunki do spania, a nie śpimy. Obecnie na bezsenność cierpi niemal jedna trzecia ludzkości.

Bezsenność to jednak nie tylko problemy z zasypianiem. Brak uczucia wyspania się, chociaż spaliśmy długo, jeśli policzymy godziny naszego snu również bywa bezsennością.

Hipersomnia, kolejna dyssomnia, jest patologicznie wzmożonym poczuciem senności, czyli towarzyszącej nam potrzeby snu oraz zmęczenia przez okres wielu dni. To silne poczucie senności oraz zmęczenia, chociaż spaliśmy całą noc.


Hipersomnia to wydłużanie czasu spania, zapadanie w sen w czasie przeznaczonym na codzienną aktywność. Cechy charakterystyczne hipersomnii, czyli nadmierna senność i permanentne zmęczenie są dolegliwościami utrudniającymi normalne życie.

Zarówno hipersomnia, jak i bezsenność wymagają specjalistycznego leczenia. Lekarz pierwszego kontaktu może przepisać odpowiednie leki lub skierować pacjenta do odpowiedniej poradni wyspecjalizowanej w zaburzeniach snu, żeby dokładnie zdiagnozować problemy ze snem.

Popularną dyssomnią zaburzenia dobowego rytmu snu i czuwania jest syndrom jet lag. To zespół nagłej zmiany strefy czasowej. Objawy typowe dla zespołu jet lag pojawiają się, kiedy podróż odbywa się w kierunku równoleżnikowym, co jest związane ze zmianami strefy czasowej.

Są to dalekie wyprawy ze wschodu na zachód oraz z zachodu na wschód. Podróż zagrożona wystąpieniem objawów zespołu jet lag dotyczy szybko przemierzonych tysięcy, a nie setek kilometrów.

Potrzebna jest aklimatyzacja po podróży i zmianie strefy czasowej. Ważny jest wpływ światła słonecznego na organizm człowieka. Światło słoneczne powstrzymuje produkcję hormonu melatoniny, która przygotowuje nasze ciało do zaśnięcia. Melatonina wywołuje w nas zmęczenie.

Narkolepsja jest następną dyssomnią. Charakterystycznymi jej objawami jest nadmierna senność w ciągu dnia i silne napady snu, których organizm nie umie powstrzymać, paraliż senny, katapleksja, omamy hipnagogiczne i omamy hipnopompiczne.

Narkolepsja dotyczy fazy snu REM (rapid eye movement sleep), kiedy to pojawiają się marzenia senne. Narkolepsja to zespół chorobowy będący neurologicznym zaburzeniem snu o nie poznanej do końca przyczynie.

Bardzo trudno zdiagnozować narkolepsję. Pomocne bywa tu drobiazgowe badanie snu pacjenta. Szybką i niezwykle drogą metodą trafnego wykrycia narkolepsji jest analiza składu chemicznego płynu mózgowo-rdzeniowego i badanie poziomu hipokretyny w organizmie chorego.
 

 

 

2015-02-18