Strach dookoła. Agorafobia oraz zaburzenia lękowe

Agorafobię kiedyś traktowano jako nieuzasadniony lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni. Obecnie rozszerzono definicję tego zjawiska i uznano, że jest to forma powikłań występujących po napadach paniki.

Agorafobia jest zaburzeniem nerwicowym, któremu towarzyszy nieuzasadniony, paniczny lęk. Strach przed wyjściem z domu, czy też obawa przed przebywaniem w miejscu pełnym ludzi lub na otwartej przestrzeni. Atak paniki lub odczuwanie silnego lęku może powodować przebywanie w gęsto zatłoczonym pokoju, samotna podróż komunikacją miejską, czy poruszanie się pieszo po chodniku w obszarach miasta pełnych ludzi.

 

Charakterystyka i objawy agorafobii


Zaburzenia lękowe oraz agorafobia bardzo często występują razem, a statystycznie częściej spotykane są u kobiet niż u mężczyzn. Jednak u mężczyzn tego typu zaburzenia powiązane są często z uzależnieniem od alkoholu, co może świadczyć o nie podejmowaniu niezbędnych, często skutecznych prób leczenia agorafobii w początkach rozwoju zaburzenia.

Zaburzenia lękowe to prawdopodobnie najczęściej występujące zaburzenia psychiczne. Objawami często towarzyszącymi lękom bywają też epizod depresyjny oraz nerwica natręctw.

Paniczny lęk objawia się w formie niezwykle silnej, odczuwanej dobitnie przez cały organizm. Zwiększa się tętno chorego, bicie serca jest coraz szybsze, a oddech szybszy i głębszy. Podczas ataku paniki pojawia się suchość w ustach, pot, duszność, drżenie, zawroty oraz bóle głowy, uderzenia zimna lub ciepła. Należy jednak zawsze pamiętać, że występujące objawy somatyczne mogą mieć swoją przyczynę w zupełnie innych schorzeniach. Agorafobia może jednak występować też bez ataków paniki.

Najbezpieczniej z puntu widzenia osób cierpiących na to zaburzenie jest pozostać w domu. Każde wyjście z mieszkania może stanowić potencjalne zagrożenie, szczególnie kiedy nie będzie możliwości ucieczki. Poczucie nieustannego strachu jest związane też z faktem, że ktoś bliski dowie się o towarzyszących choremu lękach i zostanie przez to odtrącony.

Napady lęku zmieniają styl życia, niszczą wieloletnie przyzwyczajenia, bo chorzy unikają także miejsc, w których wcześniej doznali ataku paniki.

 

Przyczyny agorafobii


Przyczyna agorafobii jest dotąd nieznana. Być może, po prostu nie można jednoznacznie wyodrębnić przyczyn tego zaburzenia. Statystyki medyczne udowadniają, że często bezpośrednio przed jej wystąpieniem dochodzi do jakiegoś przykrego przeżycia u osoby chorej. Inną próbą wyjaśnienia jest wskazywanie jako przyczyn traumatycznych, wypartych doświadczeń z dzieciństwa. Według niektórych naukowców, zaburzenia lękowe biorą się ze zwiększonej wrażliwości organizmu na dwutlenek węgla. Atak paniki można eksperymentalnie wywołać inhalowaniem powietrza o wysokiej zawartości CO2 u osób, które wcześniej nie odczuwały napadów lęku.

 

Metody terapii i łagodzenia objawów zaburzenia
 

Jeśli nieuzasadniony, paniczny strach paraliżuje codzienne życie, powinniśmy udać się do specjalisty, który postawi prawidłową diagnozę oraz zaproponuje formę leczenia zaburzenia. Terapia według specjalistów powinna opierać się na psychoterapii wspartej farmakoterapią. Pozytywne efekty przynosi zastosowanie metod psychoterapii behawioralno-poznawczej. Ważne jest z punktu widzenia zastosowania odpowiedniej terapii, odróżnienie agorafobii od depresji, która może manifestować się w bardzo podobny sposób. Tym bardziej, że opisanej fobii może towarzyszyć czasami nastrój depresyjny.

Radząc sobie sami z zaburzeniem, powinniśmy dbać o regularne spożywanie posiłków zawierających niezbędne składniki odżywcze oraz witaminy oraz wysypiać się prawidłowo.

 

 

2018-11-05